Bir yılı aşkın bir müddettir hayatımızda olan ve günlük rutinlerimizin önüne geçmeyi başaran koronavirüs salgını, hem fizikî hem de ruhsal manada derin izler bırakmaya devam ediyor. Her gün yeni bir araştırma ve yeni bir bilgiyle durumun ciddiyetini daha da iyi anlayabiliyoruz. Uzman Klinik Psikolog Dila Soğancı, salgın sürecinin ruhsal yansımasını kıymetlendirdi.
SANAL OYUN BAĞIMLILIĞI ARTTI
Psikolog Soğancı, “Pandeminin birinci devrinde (normalleşmeden evvelki kısım) ağır çalışan kitle kısıtlamalardan mutluydu aslında. Konut içine, aile yaşantısına, kendine vakit ayırabiliyordu, ağır çalışma temposundan uzak kalmak dinlendirici bir tesir de sağladı. Ama şu an süreç problemli geçiyor. Ümitsizlik hissiyle uğraş etmek zorunda kalınıyor. Ağır mesai saatleri olan bireyler en başta kendi şahsî gereksinimlerine yetişemiyorlar. Ebeveyn olup çalışanlar çocuklarını okula yollamak istemeseler bile mecbur yolluyorlar. Şu an ki süreçte beşerler olumsuz hislerle daha çok uğraş etmek zorunda kalıyorlar. Danışan sayıma baktığımda çabucak hemen tıpkı tahminen biraz artmıştır ancak müracaat nedenleri değişiklik gösterdi” dedi.
Pandemi devrinde sanal oyun bağımlılığının arttığını lisana getiren Soğancı, “Aslında toplum olarak olağandışı bir duruma olağan reaksiyonlar veriyoruz. Daha evvel yaşamadığımız, bilmediğimiz bir süreçten geçiyoruz, deneyim sahibi oluyoruz. Herkes kaygılanıyor, korkuyor, mutsuz hissediyor yalnızca bu üzere hisleri ne kadar yaşadığımız ve hayatımızı ne ölçüde etkilediği değerli. Pandeminin birinci vakitlerinde anksiyete bozuklukları, uyku sorunları, travma sonrası gerilim bozukluğu, doğum sonrası depresyon, depresyon, panik atak, obsesif-kompülsif bozukluk ile gelen danışanlarım varken şu an bu patolojilere sanal oyun bağımlılığı da eklendi.” diye konuştu.
“Toplum olarak sevgimizi dokunsal olarak göstermeye alışığız” diyen Soğancı, şöyle devam etti: “Bu nedenler insanların temasının kesilmesi şahısları hayli zorladı. Pandemi devrinde en zorlandığımız şey esasen hapsolmuşluk hissi. Yasak denildiği anda konutta oturmak bunalttı halbuki bir gün evvel yasak yoktu ve kişi tekrar konuttaydı. O söz bireylere kendini sıkışmış hissettirdi. Beşerler temassız yaşamaya alıştı sarılmak, öpmek, tokalaşmak bu üzere aksiyonlar pandemiden sonra da hayatımızda seyrekleşebilir. Beşerlerle tokalaşmak yahut öpmek zorunda olmadıkları için memnun olan beşerler da var. Yani bahis insan olunca net bir şey söylemiyor, parmak izi üzere bir kişiyi temassızlık çok mutsuz ederken öbür bir kişi yaşasın esasen hiç sevmezdim diyebiliyor.”
“BİRÇOK KİŞİ HAYATTA KALMAK İÇİN YAŞIYOR”
Beşerler çok bunaldığını, artık hadise sayısına bile bakmayan bir çoğunluğun olduğunu kaydeden Psikolog Dila Soğancı, şu bilgileri verdi: “İlk yasak sürecince dehşet vardı, medya takibi çoktu hatta bunu takıntı haline getiren bireyler de vardı. Şu an daha çok öfke, korku, boş vermişlik duygusu var. Beşerler çok bunaldı ve artık olay sayısına bile bakmayan bir çoğunluk var. Çocuk ve ergenler için özgüven ve toplumsallaşma mahareti olumsuz etkilendi. Kreş, okul, etkinlikler sosyalleşebildikleri ve özgüvenlerini arttırdıkları alanlardı. Şu an ne kadar mani olmaya çalışsak da birçoğu tablet, bilgisayar başında. Günlük hayatta kendimiz için yaptığımız şeyler yok denecek kadar az. Birçok kişi hayatta kalmak için yaşıyor yahut günün temposunda kendini unutuyor. Kendimize alan oluşturabilmek, hobi edinebilmek, şartlar müsaitse yürüyüş yapabilmek, uyku ve beslenme sistemine dikkat etmek gerekmekte. Profesyonel takviye almaktan kaçınmamalılar.”
Ensonhaber
