1961 yılının Aralık ayında yirminci yüzyıl fikrinin en kıymetli isimlerinden Jean-Paul Sartre bir konferans vermek üzere Gramsci Enstitüsü tarafından Roma’ya davet edilir. Konferansın konusu Marksizmin, diyalektik materyalizmin en netameli temalarından biri olan öznelliktir.
Sartre’ın konuşması birinci bakışta Batı Marksizminin önde gelen figürü György Lukács’la bir polemik izlenimini verir, lakin gerek konuşmanın içeriği gerekse dinleyicileri ortasında bulunan İtalyan Komünist Partisi mensubu ya da sempatizanı entelektüellerin kitaba da eklenen birtakım soruları ve katkıları tartışmayı bunun çok ötesine taşır.
AVRUPA FİKİR TARİHİNİN KÖŞE TAŞLARI
En başta, Georg Wilhelm Friedrich Hegel ve Karl Marx’ın gölgesi herkesin üzerine düşmektedir; bunun yanı sıra –bazen isimleri dahi zikredilmeden– Immanuel Kant, Giambattista Vico, Martin Heidegger, Søren Kierkegaard, Antonio Gramsci, Benedetto Croce, Maurice Merleau-Ponty üzere Avrupa niyet tarihinin kimi köşe taşlarının izleri görülür.
Sayfa: 152
EDEBİYATÇI SARTRE
Kitabın fiziki boyutları, sayfa sayısı aldatıcı olmasın; felsefi açıdan oldukça ağır, yer yer zorlayıcı bir metin Öznellik Nedir? Bu yoğunluğun içinde Parma Manastırı ve bilhassa Madam Bovary değerlendirmesiyle, arkadaşlarıyla birlikte mecmuası Les Temps Modernes’e isim ararken yaptığı kuvvetli bir müşahedesi lisana getirişiyle, aktardığı biçimiyle bir duruma gösterdiği reaksiyondan hoşnut olmayan lakin bunu tam olarak anlamlandıramayan personel örneğiyle yer yer edebiyatçı Sartre’ı görmek farklı bir zevk.
Jean-Paul Sartre
Ergül Tosun
Kitap sayfası için bağlantı:
Ensonhaber
