Bingöl’ün Yedisu ilçesi Şen köyünde yaşayan Altın Yoldaş, doğuştan zihinsel engelli olarak dünyaya gelen çocuklarına gözü üzere bakarak, onları yanından ayırmıyor.
Yoldaş hayatını büyüğü 40, başkaları 37 ve 36 yaşındaki engelli çocuklarına adadı. Çocuklarının memnun olmasını isteyen anne, onlar içinden elinden geleni yapıyor.
EVLATLARINA İTİNAYLA BAKIYOR
Günlük gereksinimlerini karşılayamayan çocukları Gürsel, Dilek ve Murat’ın her türlü ihtiyacıyla anneleri ilgileniyor.
Yaşına karşın, çocuklarına bitmez tükenmez bir sabır ve şefkatle bakan Altın Yoldaş, evlatlarına gösterdiği itinayla etrafının takdirini topluyor.
“40 YILDIR BEBEK ÜZERE BAKIYORUM”
Çocuklarını yanından hiçbir vakit ayırmayan Yoldaş, tarla işlerinde uğraştığı vakitte da onları yanında götürüyor. Anneleri çalıştığı sırada müzik ve türküler söyleyen Gürsel, Dilek ve Murat’ın memnunlukları yüzlerinden okunuyor.
Altın Yoldaş, evlatlarının bütün gereksinimleriyle tek başına ilgilendiğini söyledi. Bu yaşlardaki çocuklara bakmanın çok sıkıntı olduğunu lisana getiren Yoldaş, “Engelli evlatlarıma 40 yıldır bebek üzere bakıyorum.” dedi.
“ONLARA SEVE SEVE BAKIYORUM”
Devletin yardımıyla çocuklarına bakabildiğini anlatan Yoldaş şöyle konuştu:
“Onların yemek, paklık üzere bütün gereksinimlerini karşılıyorum. Gücüm yettiğince onlara bakacağım. Bütün ömrümü onlara verdim, çok hoş bir biçimde büyüttüm. Onlar benim evlatlarım seve seve bakıyorum.
Daha çok bakacağım. Allah devletimizden razı olsun yalnızca Murat’a verilen aylık yardımı kesti. Çocuklarım okula gitmek istiyor, yaşları büyüdü ancak bu hususta bizlere yardımcı olmalarını istiyorum. Zira konutta çok sıkılıyorlar.”
“KİMSEDEN YARDIM ALMIYORUM”
Köyde yaşamalarından ötürü kimi imkanlardan uzak kaldıklarını aktaran Yoldaş, “Gerçekten çok yoruluyorum, o kadar sıkıntı ki. Çocuklarıma kimseden yardım almadan bakıyorum. Hastaneye gidip tedavi bile olamıyorum.” dedi.
Ensonhaber
