Sıhhat Bilimleri Üniversitesi Hamidiye Tıp Fakültesi Bayan Hastalıkları ve Doğum Anabilim Kısmı öğretim üyesi Prof. Dr. İsmail Özdemir, “Plasentanın, yani bebeğin eşinin tıpkı bir kanser üzere rahim duvarına yapışması tüm dünyanın sorunu haline gelmiştir. Bu durumun en sık nedeni sezaryen ameliyatıdır. Sezaryen sayısı ya da rahim içine müdahaleler ne kadar artarsa, plasentanın rahim duvarına yapışma riski de o kadar artmaktadır” dedi.
“Daha sonraki gebeliklerde bebeğin eşi (plasenta) tesadüfen sezaryen dikişinin olduğu yere yapışırsa, tıpkı kanser üzere rahmin aşağı bölgesine ve başta mesane olmak üzere komşu organlara kadar yayılabiliyor” diyen Prof. Dr. İsmail Özdemir, şunları vurguladı: “Daha evvelce ultrason muayenesi sırasında teşhisi konmamış ve sezaryen ameliyatı sırasında tesadüfen bebeğin eşinin rahim duvarına yapıştığı (plasenta perkreta) görülürse, plasentayı çıkarmaya çalışmak, ölümcül rahim kanamasına davetiye çıkarabilir. O nedenle plasenta yapışması tüm dünyada bayan doğum doktorlarının kabusu haline gelmiştir. Kan bankası, ağır bakım ve tecrübeli kişi ya da bireylerin olmaması durumunda, rahim duvarına ve hayati organlara kanser üzere istila etmiş bebeğin eşini çıkarmaya çalışmak, tam bir felaket ile sonuçlanabilir.”
RAHMİN TAMAMI ALINABİLİYOR
Prof. Dr. İsmail Özdemir şöyle devam etti: “İstanbul Yasal Sultan Süleyman Hastanesi Sıhhat Uygulama ve Araştırma Merkezi bayan doğum kliniğimizde son 5 yılda 500’ün üzerinde bu çeşit ameliyatlardan yaptık. Hasebiyle tecrübesi iyi olan bir kliniğiz. Bu hastalar hayli kanamalı hadiselerdir. Lakin ameliyatı mümkün olduğunca kanatmadan yapma konusunda tecrübelerimizi geliştirdik. Son 4 yıldır neredeyse komplikasyonumuz yok. Kan transfüzyonuna nadiren gereksinim duyuyoruz. Bütün bu tecrübelerimize karşın, her hadiseyi birinci günkü üzere ciddiye alıyoruz, çünkü bu olaylarda nerede ne olacağı hiç aşikâr olmuyor. Bu hadiselerin hafife alınır tarafı yoktur. Bu tıp hamilelerin sezaryen ameliyatı sırasında bebek çıkarıldıktan sonra rahimleri tüm dünyada çoklukla alınmaktadır. Bilhassa genç yaştaki hastalar rahimlerini kaybedebiliyorlar. Genç yaşlarda bu durum onlar için çok yıkıcı olmaktadır. Kliniğimizin bir öteki başarısı ise rahim kollayıcı ameliyatlar yapıyor olmamızdır. Yani rahmi yerinde bırakarak bu ameliyatları yapıyoruz. Plasentanın rahim duvarına yapışık olan rahim modülünü çıkardıktan sonra, kalan kısmı eski haline getirmek için rahmi itinayla dikiyoruz. Bu ameliyatlardan sonra birtakım hastalarımız tekrar gebelik isteyebiliyorlar. Tekrar bebek sahibi olmak isteyen uygun olan hastalarımıza danışmanlık da veriyoruz. Rahmim alınmasın diye bize İstanbul dışından gelen hastalarımız oluyor. Onların memnunluğunu görmeye kıymet. Edindiğimiz deneyimler bize, bu rahimlerin yüzde 90’ının alınmayabileceğini gösteriyor.”
Ensonhaber
