Çalıştığı iş yerindeki mesai arkadaşıyla tartışan genç, teze nazaran Y. isimli emekçinin üzerine yürüyerek ‘terbiyesiz’ dedi.
Yaşanılanlara şahitlik eden işveren, mesai arkadaşına ‘terbiyesiz’ diyerek sataşan işçiyi İş Kanunu’nun 25/2-d unsuru mucibince tazminatsız halde işten çıkardı.
İş Mahkemesi’nin yolunu tutan kovulan emekçi, 4 sene boyunca çalıştığı iş yerinden haksız formda çıkarıldığını belirterek, davalı şirket tarafından tüm hak ve alacaklarını talep ettiğini, davalının rastgele bir ödeme yapmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarını istedi.
ÇALIŞMA ARKADAŞLARI DA İŞVERENİ DOĞRULADI
Mahkemede savunma yapan davalı iş yeri sahibi ise davacının iş akdinin İş Kanunu’nun 25/II-d unsuru uyarınca; ‘işçinin patrona veya onun ailesi üyelerinden birine veyahut patronun diğer çalışanına sataşması’ nedeniyle haklı olarak feshedildiğini öne sürdü.
Davacının iş akdinin haklı nedenle feshine sebep olan şirket prosedür ve kurallarına alışılmamış fiil ve hareketi birebir mağazada misyon yapan çalışanların vermiş olduğu savunmalar ve tutanaklar ile de doğrulandığı lisana getirildi.
EMEKÇİ MAHKEMESİ “TAZMİNAT ÖDENMELİ” DEDİ
Davalı işveren; şirket ile davacı ortasındaki inanç bağlantısının ortadan kalkmış olup davacının aksiyonu ile mağazanın çalışma ortamını ve huzurunu onarılmayacak ölçüde zedelediğini, davacının dava dilekçesinde işten haksız olarak çıkarıldığı tarafındaki savının gerçek dışı olduğunu, bu tezlerine ait rastgele bir destek göstermediğini savunarak, davanın reddini istedi.
Davacının iş akdinin davalı işverenlikçe feshedilmesinin haklı sebeple gerçekleşmediği, iş akdinin feshinin geçerli nedenlere dayandığına dikkat çeken İş Mahkemesi, davacının kıdem ve ihbar tazminatı almaya hak kazanacağı kanaatine vararak davanın kısmen kabulüne karar verdi.
Kararı davalı vekili temyiz etti.
YARGITAY PATRONU HAKLI BULDU
Dava belgesini inceleyen Yargıtay 9. Hukuk Dairesi emsal nitelikte bir karara imza attı. Kararda şu tabirlere yer verildi:
“Dosya içeriğinde bulunan fesih yazısı, tutanak içeriği ile şahit beyanlarına nazaran davacının iş sebebiyle uyuşmazlık içinde bulunduğu başka çalışan Y.’nin üzerine yürüdüğü ‘terbiyesiz’ sözünü kullandığı sabittir. Olayların gelişimi bir bütün olarak değerlendirildiğinde davacının hareketi sataşma niteliğinde olup; 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/2-d bendi uyarınca kelamı edilen aksiyon, haklı fesih niteliğindedir. Davalı patronun feshi yasal müddeti içinde gerçekleşmekle, ihbar ve kıdem tazminatı istemelerinin reddi gerekirken yazılı halde kabulüne dair karar kurulması yanlışlı olup, bozmayı gerektirmiştir. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
Ensonhaber
