Doğmamış çocuğa fitre verilir mi sorusu, bilhassa fitre vaktinin gündeme gelmesiyle birlikte araştırılmaya başlandı.
Diyanet İşleri Başkanlığı’nın anne karnındaki çocuğa fitre verilir mi sorusuna verdiği yanıtı arayan pek çok kişi, internet üzerinden ayrıntıları sorguluyor.
Pekala, doğmamış çocuğa fitre verilir mi? İşte Diyanet’in karşılığı..
DOĞMAMIŞ BEBEK İÇİN FİTRE VERİLİR Mİ?
Doğmamış bebeğe fitre verilir mi sorusuna Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından verilen yanıt şu formda;
“Fıtır sadakasının dinen gerekmesinin (vücub) sebebi, ilgili hadislere dayanılarak “sağ olma” (sağ olarak Ramazan bayramına kavuşmuş olma) biçiminde belirlenmiştir. Bu prestijle Ramazan bayramından evvel doğan bebekler için fitre vermek gerekir.”
KİMLER FİTRE VERMEKLE YÜKÜMLÜDÜR?
Ramazan bayramına kavuşan, temel muhtaçlıklarının ve bir yıllık borçlarının dışında nisap ölçüsü (80.18 gr. altın yahut bu değerde) mala sahip olan müslümanlar kendileri ve velayetleri altındaki bireyler için fıtır sadakası vermekle yükümlüdürler (Kâsânî, Bedâî’, II, 70, 72).
Lakin fıtır sadakası ile yükümlü olmak için bulunması gereken nisap ölçüsü malın, “artıcı” özellikte olması ve üzerinden “bir kameri yıl” geçmiş olması gerekmez.
Kişi kendisinin ve ergenlik çağına ulaşmamış çocuklarının fitresini vermekle yükümlüdür (Kâsânî, Bedâî’, II, 70). Buna karşılık kişininana-babası, büyük çocukları, karısı, kardeşleri ve öteki yakınları için fitre ödeme zaruriliği yoktur. (Kâsânî, Bedâî’, II, 70, 72). Ama vekâletleri olmadığı hâlde bu bireyler için ödeme yapsa geçerli olur.
Şâfiî mezhebine nazaran ise fıtır sadakası vermek “farz”dır ve bununla yükümlü olmak için nisap ölçüsü mala sahip olmak kural değildir (Şirbînî, Muğni’l-muhtâc, I, 594). Buna nazaran temel gereksinimlerinin yanı sıra bayram günü ve gecesine yetecek kadar azığa sahip zengin-fakir her müslüman fitre ile yükümlüdür (Şirbînî, Muğni’l-muhtâc, I, 594).
Ayrıyeten varlıklı kimsenin müslüman olan eşi, çocukları, ana-babası ve öbür yakınları için de sadaka-i fıtır vermesi gerekir. (Şirbînî, Muğni’l-muhtâc, I, 595; İbn Rüşd, Bidâye, I, 279-280).
Ensonhaber
