Başkanlık sisteminin getirdiği yeniliklerden birisi de koalisyonların seçimden evvel kurulmasını gerektirmesi oldu. Artık bir partinin yüzde 20 oyu güç aldığı halde Meclis’ten milletvekili toplayarak ve tabi bunun için de bir şeyler vadederek daha baştan “topal ördek” koalisyon hükümetleri kurma dönemi kapandı. Seçimden evvel kozlar paylaşılıyor ve hükümet kurulduktan sonra yarı yolda bu türlü şeylerle uğraşmak gerekmiyor.
Tekrar de demokratik seçimlerin yapıldığı çabucak her ülkede olduğu üzere bizde de genel olarak tek bir parti yüzde 50 artı 1 oy alamıyor. Dünyada genel olarak iki büyük parti birbirine çok yakın oylar alarak yarışıyor lakin Türkiye’de biraz özel bir durum var; iktidardaki parti son 18 yıldır en yakınına yüzde kırk – kırk beş fark atabiliyor. Bu durumda da ana muhalefet iktidar karşısında çok zayıf kalıyor ve etrafına kendisine ideolojik olarak en uzak partileri bile toplamak zorunda kalıyor. Sonuçta ortada her biri prensiplerinden çok önemli ödünler vererek bir ortaya gelmiş anlamsız bir muhalefet bloğu oluşuyor. Böylelikle tabanda da kendine solculuk vehmeden beşerler hayli dindar adaylara, kendini milliyetçi olarak isimlendiren beşerler “bölücü” olduğunu düşündükleri adaylara oy vermiş oluyor.
Bu anlamsız blok hiçbir vakit iktidara gelmediği için, hakikaten iktidar olsalar ve siyasi kararlar almaları gerekse bu ayrılıkları nasıl çözeceklerini bilmiyoruz. Tabi bu söylediğim dürüst, prensiplerinde samimi siyasetçiler için geçerli. Fakat artık onlar için de kendi tersleri ile bir ortaya gelmeleri için bir mazeret bulundu. Onlar da “Şu iktidar bir gitsin de, sonra bakarız…” tutkalı ile birbirine tutturulmuş durumdalar. (En dorukta kimi siyaset esnafını bir ortaya getiren FETÖ ve Biden tutkallarına hiç girmiyorum)
Artık bu anlamsız koalisyonun içerisinde yer almaya çalışan bir de “eski AK Partililer” diye bir küme oluştu. Gerçi bugüne kadar bu “küskünlerin” AK Parti’ye oy kaybettirdiği gözlenmedi, anketlerde de yüzde 1’i sıkıntı görüyorlar. Lakin onları da farklı bir kategori olarak incelemek lazım.
Mesela bunlardan Deva Partisi Genel Lideri Babacan, geçen hafta Düzce Vilayet Kongresi sonrası verdiği bir mülakatta: “Şimdi uzunca bir müddettir şu anki iktidar olan partinin iç özeleştiri sistemleri çalışmıyor. Esasen onun için yanlışlar büyüyor. Ne zamanki içerden bir vicdani ses, iyi niyetli bir özeleştiri ortaya çıksa o ses çabucak kapatılıyor, bastırılıyor ve sistem dışına atılıyor. Bunun içinde yanılgılara devam ediyorlar.” diyor.
Kendi pozisyonu dikkate alındığında ciddiye alınacak bir tenkit, muhtemelen AK Parti bu mevzuyu kendi içinde tartışıyordur. Lakin bu yalnızca “beni dinlemediler, ben de ayrıldım, beni dinleyeceklerden bir parti kurdum” demektir. Öteki da bir şey değildir. Bunun için kimse sana oy vermez…
Esasen çabucak bir soru sonra takke düşüyor. Sayın Babacan “Kürt probleminin tahliline ait sizin nasıl bir yaklaşımınız ve yol haritanız var?” sorusuna, Sayın Cumhurbaşkanının “Kürt sorunu yok” dediğini hatırlatarak, “‘Kürt sorunu var mıdır, yok mudur?’ bizim Kürt vatandaşlarımıza soracaksınız. Kürt vatandaşlarımızın meselesini yakından takip eden sivil toplum kuruluşlarına soracaksınız, insan hakları örgütlerine soracaksınız Kürt sorunu var mı yok mu? Biz bu sorunun var olduğunu görüyoruz. Ancak tahlilinde kesinlikle kendi vatandaşımız olan insanların doğuştan gelen haklarını olduğu üzere tanımakla gerçekleşeceğine inanıyorum. Daha evvelki süreçlerde biliyorsunuz terör örgütleri ve bizim Kürt vatandaşlarımızın hakları ile ilgili mevzular tıpkı masada tıpkı pakette konuşuluyordu. Biz ona karşıyız, bu yanlış bir sistem. Yani Türkiye olarak biz öncelikle kendi vatandaşlarımızın, vatandaş olmaktan kaynaklanan ve insan olmaktan kaynaklanan bütün haklarını olduğu üzere tanıyacağız. Onların o haklarının gerçekleştirmesi gerekli alanı, devletin asli misyonu olarak sağlayacağız. Lakin dönüp terör örgütü ile de çaba edeceğiz. Zira biz şiddeti sistem olarak benimseyen her türlü yapıya karşıyız.”
Ne hoş değil mi? Ne kadar mantıklı. Özetle “Kürt sorunu olup olmadığını Kürtlere soracağız, onlara vatandaşlık haklarını tanıyacağız fakat terör örgütü ile de uğraş edeceğiz”
Sayın Babacan son 5 yıldır ne yapıldığını sanıyor sanki? Verilmeyen hangi vatandaşlık hakkından kelam ediyor? Kürtlerin insan olmaktan kaynaklanan hangi hakları yasaklanmış? Hükümet ne vakit Kürt vatandaşları terör örgütü ile birebir “pakete” koyup tartışmış? Hatta AK Parti tam da bunun zıddını yapan birinci parti değil midir? Babacan PKK’yı hudut ötesine süren ve orada savaşan mevcut hükümetten daha ileri nasıl bir çaba verecektir terör örgütü ile?
Dahası, Kürt sorunu ile ilgili bu parlak fikirlerini neden tahlil süreci hazırlıkları sırasında bildirmemiş? Bildirmiş de kelamını mü dinlememişler?
Birebir soruya Sayın Babacan’dan 4 ay evvel yanıt veren Gelecek Partisi Genel Lideri Davutoğlu’nun da misal biçimde kaçak güreştiğini görüyoruz:
“Kürt problemi temel olarak ülkemizdeki demokratik hakların eksikliğinden ve bu eksikliğin istismar edilmesinden kaynaklanmıştır. Sorunu yaşatan Kürt vatandaşlarımızın varlığı değil, geçen yüzyılda yaşanan parçalanmaların yüklediği abartılı kaygılar ve bu kaygılardan kaynaklanan kısıtlamalar ve kısıtlamaları istismar eden terör faaliyetleridir. Biz Gelecek Partisi olarak bu kıskacı kırmaya geliyoruz.”
Hangi kıskaç Sayın Davutoğlu? Ve hangi kıskacı kırmak için hangi kısıtlamaları kaldıracaksınız? Bu türlü yuvarlak konuşmak yerine tek tek sayar mısınız siz Kürt vatandaşlarımıza mevcut hükümetin veremediği neyi vadediyorsunuz? Hangi yasakları kaldıracaksınız?
Ben size söyleyeyim kıskacı. Artık Türkiye Cumhuriyeti’nin vatandaşlarına eşit dağıtmadığı hiçbir hak kalmamıştır. Kürt vatandaşları ile Türkiye Cumhuriyeti’nin birbirlerine verebilecekleri ortasında bir milim boşluk kalmamıştır. Bundan sonra atılacak her adım mahallî idarelere özerklik, sivil toplum kuruluşlarını desteklemek, demokrasi, insan hakları ismi altında terör örgütünün maksimalist maksatlarına (Ayrı devlet kurma) kapı aralamaktan öbür hiçbir mana taşımayacaktır. Zati bunu her iki parti lideri da bilmekte ve somut hiçbir laf söylememektedir.
Lakin her iki liderin da bildikleri bir şey var ki, ülkede maksimalist Kürtleri “kafaya almadan” iktidara alternatif olmak mümkün değildir. Bir diğer değişle HDP ile kol kola girmeden yüzde 1’i aşmak mümkün değildir.
Lütfen HDP’ye tutamayacağınız kelamlar vermeyiniz. Zira HDP’nin kaygısı Meclis’e girmek ve siyaset yapmak olsaydı zati 83 milletvekili ile girdiğinde Kürtler için bir şey yapardı.
Olmaz fakat, hani olur da rastgele bir koalisyon içerisinde hükümette yer alacak olursanız tutamadığınız o kelamlar direkt ordumuza taarruz olarak geri dönecektir.
O vebale girmeyiniz.
Girmemelisiniz…
@kalemciler
Ensonhaber
