Sıkıntı günler yaşıyoruz. Bütün dünya sıkıntı günler yaşıyor. Bir yıldır şöyle ya da bu türlü konuta kapalıyız. Amerikalılar biner biner, İngilizler dört yüzer dört yüzer ölüyor. Biz günde iki yüzün altına düştük diye seviniyoruz.
Esnaf kepenk açabileceği günleri bekliyor, günü kurtaran dua ediyor.
Bütün dünyada turizm durdu, memleketler arası ticaret yerlerde.
Hükümet bir kısım kımıldar mı diye her mümkünlüğü pahalandırıyor. AB’den ayrılan İngilizlerle özgür ticaret muahedesi yapıyor.
Kişisel manada herkes şu ya da bu ölçüde ruhsal buhran yaşıyor.
Beşerler nereden gelirse gelsin bir çıkar yol, kısıtlı da olsa bir tahlil için dört gözle bakıyor.
Pekala bütün bu ahval ve şerait içerisinde bizim muhalefetin aklına ne geliyor?
Türbanlı hâkimin adil yargılama yapamayacağı,
Erken seçime gidilirse darbeye gerek olmayacağı,
Hele bir adedini o denli korona falan da kesmiyor, şöyle çok daha büyük felaketler, seller, yangınlar, lakin Avustralya’daki üzere dev yangınlar istiyor
Ve daha da vahimi utanmadan ordumuzun hezimete uğramasını hayal ediyor
Niye?
İktidarın değişmesi için.
Vatan hainliğinin bu kadarı karşısında insanın nutku tutuluyor.
Pekala iktidar değişince ne yapacaksın?
Hayır varsa bir fikrin söyle; biz de feyz alalım, iktidara baskı yapalım.
İktidara gelince ne yapacaksın?
Hâkimin başını açacaksın, adalet gelecek,
Erken seçime gidilse darbe olmayacak.
Ne olacak? Memleket mi kurtulacak?
Bu mu acil tahlilin?
Ben dünyanın rastgele bir yerinde bu türlü dangalak bir muhalefet olabileceğini sanmıyorum
Yanlış falan değiller
Düpedüz gündem dışılar, Türkiye dışılar, dünya dışılar.
Sayın bakan gerçek söylüyor: Bunların sahiden ruh sıhhati bozuk… Bir üniversiteye o profesörü değil de bu profesörü atayınca bilimde ihtilal yapacaksın
970 asker ve güvenlik görevlimizin katilini salınca demokrasi gelecek,
Yunan’ın bombalayamadığı Meclis’i bombalayanları özgür bırakınca insan hakları olacak,
Bu mu aklınıza birinci gelenler?
Dünya modernizmi çoktan eskitmiş, post-modernizmin sonuçlarını anlamaya çalışıyor.
Şimdi anlayabilen de yok.
Modernizmin disiplin periyodu bitmiş, artık 7/24 yapay zekâ ile denetim periyodu yaşıyoruz. Çalışma saatleri, tatil günleri diye bir şey kalmamış, esnek çalışma var, sanal dolaşma var- Kol emeğinin nerede bittiği, baş emeğinin nerede başladığı bilinmiyor.
Hem herkes işçi hem herkes tüketici. Ne tek kutuplu dünya kalmış ne çok kutuplu dünya. Hem her yer metropol hem her yer varoş. Dünya genelinde şimdi tam anlayamadığımız bir biyo-politik iktidar biçimine gerçek gidiyoruz.
Fakat bizim muhalefet hala 1700’lerin Fransız laisizmi peşinde.
Allah’ım muhalefet diye bizi neyle sınıyorsun?
Alemin muhalefetinin gölge kabinesi olur. İktidar değişirse hangi bakanın yerini muhalefetten kimin alacağı bile aşikardır. Programı vardır, iktidarın kaldığı yeri bilir, hiç kesintisiz devam eder.
Bizimkiler 1930’lardan devam edecekler… Hala baş bu…
Yalnız o felaket tellalını o kadar hafife almayın, onun sendromu hâkime türban yasaklatmak isteyen gericiden yahut darbe hayali kuran emekliden çok daha farklı.
Onun kameralar önünde kustuğu bilinçdışının derinliği öbür yerden geliyor.
Özet olarak onun saydığı felaketlere onun ağabeyleri “büyük kırılma” kederi.
Nedir büyük kırılma? Ne olacak büyük kırılma olunca? Yalnızca iktidar mı değişecek?
40 yıldır en fazla dış dayanak gördüğü periyotta bile 3-4 bin terörist besleyebilen PKK, bu kadar haydutla Türk ordusunu yenemeyeceğini bilmiyor mu? Elbette biliyor.
Lakin tekrar biliyorlar ki yeteri kadar ölürlerse bu, dünyanın dikkatini çeker. Dünya da Türkiye’yi evvel uyarır, sonra da müdahale eder. Fakat o denli günde bir iki ölmekle, öldürmekle olmaz, şöyle terörü kentlerin içine taşımalı ki Türk ordusu bir Türk kentini yahut kentin belirli bir kısmını uçakla bombalamak zorunda kalsın. Dünya da “Ya, sen ne yapıyorsun?” desin. Memleketler arası bir güç gelsin, oralara bir yeşil sınır çeksin, bir “uçuşa kapalı bölge” ilan etsin ki bunlar orada kalıcı olarak yuvalanabilsinler. Irak Kürdistanı nasıl kuruldu sanıyorsunuz? Suriye neden “büyük kırılma” yaşıyor sanıyorsunuz? Demirtaş’ın “serhildanı”, Bese Hozat’ın “devrimci halk savaşı” neydi sanıyorsunuz? Ya FETÖ’nün 15 Temmuz’u?
Budur o “büyük hezimet” sevdası bu haydutların.
@kalemciler
Ensonhaber
