Ben Ermeni probleminin bu kadar kompleksiz, bu kadar düzgün, bu kadar hoş özetlendiğini öbür hiçbir resmi konuşmada dinlemedim.
Sayın Cumhurbaşkanımızın Biden’ın densizliğine verdiği okkalı lakin vakur yanıtı kastediyorum.
Üç semavi dine mensup 35 başka milletin kimisini 500, kimisini 300 yıl bünyesinde barındıran, onlara barış ve huzur sunan, onları koruyan, kollayan Osmanlının nasıl 93 harbinden (1876 Osmanlı-Rus Harbi) sonra artık iyice palazlanan emperyalist mihraklar tarafından kıskaca alındığını, imparatorluk altındaki milletlerin nasıl provoke edildiğini, her birine otonom ulus devlet kurma kelamı verilerek silahlandırıldığını ve asimetrik bir savaşın başlatıldığını birkaç cümlede anlattı. Türk onuruna yakışır bir biçimde, olanlardan ötürü Ermenilerin acılarına da hürmet duyduğunu ve her sene devlet lideri olarak kendilerine taziye bildirisi gönderdiğini hatırlattı.
Emperyalistlerin o zamanki provokasyonları o derece açıktır ki devrin harika güçleri olan Birleşik Krallık, Rusya ve Fransa Osmanlıdan ayrılıp “bağımsızlığına” kavuşan Yunanistan’a 1832 yılında Londra Konferansı’nda, Bavyera Hükümdarının ikinci oğlu 17 yaşındaki Otto’yu kral olarak “atarlar”. Otto, Yunan olmaması bir yana ayrıyeten Yunanlılar üzere Ortodoks da değildir. İşte lakin bu kadar özgür olur Osmanlıya bayrak açanlar. Ortadoğu ve İslam alemine yapılanlara hiç girmeyelim.
Ancak konuşmada beni en çok duygulandıran, boğazımı düğümlendiren kısım 1912 Balkan harbinden itibaren Balkanlarda daima katliama uğrayan ve sonunda sürülerek Anadolu’ya gelen Türklerin hiçbir vakit hiçbir yerde bu yabancı tahriklere kapılmamalarını, emperyalist güçlerden dayanak aramamalarını “çünkü bizim insanlarımız istismara açık değildir” cümlesi ile açıklaması ve “Millet olarak bugüne kadar, kendi acılarımızı istismar haline getirerek hareket etmedik. Biz acıları kalbimize gömük ileriye bakma bakış açımızı kimileri yanlış anlıyor.” dediği kısım oldu.
Etkilendim ancak bir itirazım var.
Bir zavallılık da ana muhalefetten geliyor. 100 yıllık provokasyonun faturasını “iktidarın yanlış dış politikasına” yüklemeye çalışıyorlar. Hayır, tam da bilakis, şayet emperyalistler yüz yıl sonra bu mevzuyu hala sıcak tutuyorlar ve bugün tekrar gündeme getiriyorlarsa demek ki yeniden kuyruklarına basılmıştır. Demek ki ana muhalefet iktidarda olsa Suriye’den, Libya’dan, Mavi vatandan çekilecek, Suriye’de kurulacak Kürt garnizon devletine evet diyecek, Azerbaycan’daki Ermeni işgaline seyirci kalacak ve bu “doğru dış politikalar” sayesinde kelamda Ermeni soykırımı isimlendirmesi onaylanmayacak.
Dediğim üzere, onaylamazlarsa hatırım kalır…
Son birkaç günkü yabancı basını açın bakın. Ermeni olaylarına yaklaşım hala şu: Biz Türkler bir sabah kalkıyoruz ve Selçukludan beri 600 yıldır yan yana yaşadığımız Ermenileri apansızın kesmeye başlıyoruz! Bunun hiçbir sosyolojik, siyasi, ekonomik yahut ruhsal gerçeklikle bağdaşmayacağını düşünmüyorlar bile. Hiçbiri de demiyor ki “onlar da ulus devlet kurmak istediler, silahlanıp Osmanlıya isyan ettiler…”
Ve bunu hiçbiri eline silah almamış, Alman hükümeti ile hiçbir sorunu olmamış zavallı Musevilerin Hitler tarafından fırınlarda yakılmasıyla eş tutuyorlar.
Aklı başında hiçbir bilim insanı bu kadar mantıksızlığı kaldırmaz.
Ancak tekrar de Sayın Cumhurbaşkanımızın bilimsel ispatlar konusunda “hodri meydan!” davetine karşılık verebilen bir tane yok.
Ensonhaber
