Belçikalı ressam Nancy Vanderstraeten, Avrupa’da birçok ülkeyi gezdikten sonra ziyaret ettiği Türkiye’ye hayran kalıp eşiyle 42 yıl evvel İstanbul’da yaşamaya başladı.
Ressam ve mobilya tasarımı yaparak gençliğinde hayatını kazanan Vanderstraeten, Türk halkına olan sevgisinden ötürü da Nancy olan ismini Naciye yaptı.
15 yıl evvel de eşini kaybeden Naciye Hanım dağcılık sporuyla ilgilenen kızının isteğiyle Antalya’ya yerleşti.
Geyikbayırı Mahallesi’ndeki konutlarında organik tarım, mobilya dekorasyonu, ahşap boyama, ressamlık yapan Naciye Hanım, 7 yıl evvel parkinson hastalığına yakalandı.
Geçmişte ziyaret ettiği birtakım Avrupa ülkeleri ile ABD’de, parkinson hastalarının rehabilitasyon merkezlerinde boksla ilgilendiğini gördü. Tabiplerinin da tavsiye etmesi üzerine boks yapmak için bir spor salonuna kaydoldu.
“1.5 SAAT İDMAN YAPIYORUM”
Boks başladığında çok sayıda ilaç kullandığını, yürümekte zorlandığını ve titreme sıkıntısından ötürü gündelik ömür kalitesinin azalmaya başladığını söyleyen Naciye Hanım, “3 yıl evvel hastalığın tesirlerini yaşıyordum. Haftanın üç günü kent merkezine 30 kilometre uzaklıktaki evimden çıkarak 1 saat süren seyahatin akabinde spor salonuna gidip boks yaptım. Eldivenlerimi giyip 1.5 saat ringde idman yapıyorum” dedi.
Fizik tedavi ile boks idmanlarını uyumlu hale getiren Nancy (Naciye) Vanderstraeten, spora başladığı 3 yıllık periyotta daha süratli ve bedenini dik tutarak yürüdüğünü, basamaklardan inip çıkarak titreme problemini en aza indirmeyi başardığını söz etti.
PARKİNSONA SAĞ KROŞE
Spor yaparak parkinson hastalığının ilerlemesini önlemeye çalışan Naciye Hanım, bu müddette boksun kendisi için tutku haline geldiğini ve ringe çıkma isteğinin oluştuğunu söyledi.
Pandemi periyodunda de sporu aksatmadığını konutta kum torbası ve yürüyüş bandında spor yaparak vakit geçirdiğini anlatan Naciye Hanım, 65 yaş üstüne tanınan dışarı çıkma müddetini de idman salonunda geçirdiğini belirtti.
KISITLAMA OLMADIĞI SAATLERDE İDMAN
Boks sevgisinin tıpkı vakitte hastalığının tedavisine de olumlu katkıları olduğunu anlatan Naciye Hanım, “Hareketler çok kolay gelmeye başladı. Parkinson hastalığının iyi olması için hareketli olacaksınız. İlaç yetmiyor. Haftanın üç günü, 1.5 saat çalışıyorum. Boksa gelmeden evvel 90 derece eğilerek, sopayla yürüyordum, artık karşıma bakarak yürüyorum. Parkinsona karşı şampiyon olmak istiyorum. Boks yaparak, her gün parkinson hastalığımla savaşıyorum. Sporla kendimi toparlıyorum. Boks tutku oldu, çok seviyorum. İdman saatini kaçırmıyorum. Sabah keyifli kalkıyorum, salona geleceğim için heyecanlanıyorum. Her gün idman yapmak istiyorum” diye konuştu.
GENÇ ATLETLERE ÖRNEK
Antrenör Kemal Kardaş da Naciye’nin spor sevgisinin gençlere örnek olduğunu belirtti. Salonda gençlerle idman yapan Naciye’nin, hareketlerinde vakitle gelişim yaşandığını vurgulayan Kardaş, “Kısıtlama nedeniyle belli vakitler dışarı çıkabiliyor. O vakitlerde da boks yapıyor. Kimi vakitlerde idmanlarımız genç atletlere sıkıntı geliyor, onlar sıkılıyor ancak Naciye hiç sıkılmadan idmana devam ediyor” diye konuştu.
Ensonhaber
