Onları büyülü sözcükleriyle anımsarız…
Her birinin sevda ve hasret mısraları hafızamıza çivi üzere çakılmıştır. Şairlerin yazdıkları his yüklü mısraların gerisinde elbette bir bayan vardır. Bayanlardır şairlere kalemin sınırsızlığını yaşattıran, en iyi sözcükleri yazdıran.
Kimi aşklar ayrılıklarla son bulurken kimi de memnunlukla devam etmiştir. Ahmet Arif’in “Hasretinden Prangalar eskittim” dediği mısralarında Leyla Erbil vardır.
Ama, şairin kenarı sigarayla yakılmış mektuplarına karşılık vermez Leyla Erbil… Ahmet Arif, aşkından yanıp tutuşur.
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can sessiz,
Musa Eroğlu’nun usta telleriyle buluşturduğu Mihriban müziğinin kaçımız Abdurrahim Karakoç’un gençliğinde aşık olduğu, ismini bilmediğimiz yalnızca simge olarak kullandığı Mihriban’a yazdığını.
Nazım’ın biricik aşkı Piraye’si, Hasan Hüseyin Korkmazgil’in gözünden sakındığı Azime Korkmazgil’den kaçımız haberdardır.
Ya, Ahmet Muhip Dıranas’ın Fahriye Abla’sı…
Şairlerin gönül dünyalarına hakikat seyahate çıktık.
Yüreklerini yakan sevdalarını bulduk, geçmişi biraz kurcaladık…
Türk şiirinin usta ismi Yahya Kemal’in Nazım Hikmet’in annesi, ressam Celile Hanım ile olan aşkları lisanlara destandır. Kemal’in Nazım Hikmet’e ders verirken tanıştığı Celile Hanım’la olan aşkı memnun sonlanmadı.
Celile Hanım’ın İstanbul’dan ayrılışı üzerine, Yahya Kemal, ünlü “Sessiz Gemi” dizelerini muharrir.
Dünyada sevilmiş ve seven beyhude bekler
Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler
Şair Sezai Karakoç üniversitede okurken uzaktan aşık olduğu bayanın ismi Muazez Akkaya’dır. Ancak usta şairin bir rakibi vardır; Cemal Süreya…
Aşkını ilan edemeyen Karakoç, meşhur “Monna Rosa” şiirini müellif.
Açma pencereni perdeleri çek,
Monna Rosa seni görmemeliyim.
Bir bakışın ölmem için yetecek.
Anla Monna Rosa ben bir deliyim.
Açma pencereni perdeleri çek.
Aşk olacak da, Nazım Hikmet olmaz mı… Pek çok bayan için en hoş dizelerini muharrir lakin, onun için Piraye bir diğerdir.
Ne hoş şey hatırlamak seni:
vefat ve zafer haberleri içinden,
mahpusta ve yaşım kırkı geçmiş iken…
Tanzimat periyodu edebiyatının önde gelen şairlerinden olan Abdülhak Hamit’in “Makber” şiiri ünlüdür. Şairin, kaybettiği çok sevdiği karısı Fatma Hanım’ın gerisinden yazdığı şiir epey his yüklüdür.
Eyvah! Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu ah-u zâr kaldı.
Artık buradaydı, gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden.
Bedri Rahmi Eyüpoğlu asistanlık yaptığı üniversitede daha sonra Türkiye’nin birinci heykeltraşlarından olan Mari Gerekmezyan’a aşık oldu. Oturdu, “Karadut” şiirini yazdı.
Karadutum, çatal karam, çingenem
Nar adedim, parıltı adedim, bir adedim
Agaç isem kolumsun salkım saçak
Petek isem balımsın a gülüm
Günahımsın, vebalimsin.
Özdemir Asaf’ın “Lavina” şiirinin hikayesini bilir misiniz?
Anlatalım…
Usta şair Özdemir Asaf, hoş sanatlar okuyan Mevhibe Bayat’a aşık olur. Özdemir aşkına karşılık bulamaz.
Lisanımıza pelesenk olan Lavina şiirini müellif.
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun, ceketimi al.
Günün en hoş saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Ahmet Muhip Dıranas denilince akla hemen “Fahriye Abla” dizeleri gelir. Şairin annesinin arkadaşı ve komşuları olan Fahriye Hanım’a yazdığı ve eşinin “Evlendiğimizde o bayan 70 yaşındaydı. Ben Fahriye Abla’yı hiç kıskanmadım” dediği şiir, edebiyatımızın en bilinen şiirlerinden biri olmuştur.
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Ne hoş komşumuzdun sen, Fahriye abla!
Şair Hasan Hüseyin toplumcu gerçekçi şiirleriyle tanınır. Çok güç kavuştuğu ve meczup üzere sevdiği Azime Korkmazgil için “Azime’li Temmuz Bildirisi 2” dizelerini muharrir.
Saksılarda çöl bitkileri, salonlarda kartpostal mutluluklar
eskidi maskelerin sırıtan düşmanlıkları — ve birçok yazlar
oh ne hoş tekrar — bu senin hoşluğun ne demek
sel ne demek azime’m, savaşlara durmak ne demek, hoş ne demek
Abdurrahim Karakoç gençlik çağında sevdiği, “seviyordum ancak olmadı” dediği bir bayana yazdı rivayet edilir.
Kızın ismi diğerdir, orası şairde gizlidir.
Mihriban ise onun temsil eden bir semboldür yalnızca.
Sarı saçlarına mecnun gönlümü
Bağlamıştın, çözülmüyor Mihriban
Ayrılıktan güç belleme mevti
Görmeyince sezilmiyor Mihriban
Ahmet Arif’in sevdiği bayan, Leyla Erbil…
Arif’in gençlik yıllarında aşık olduğu, mektuplarına karşılık vermeyen muharrir Leyla Erbil için “Hasretinden Prangaler Eskittim” dizelerini muharrir.
Hasretinden prangalar eskittim.
saçlarına kan gülleri takayım,
bir o yana,
bir bu yana…
Ergül Tosun
Kitap sayfası için irtibat:
Ensonhaber
