Kastamonu’da Göcen köyünde yaşayan Ahmet Terzioğlu, 1971 yılında kahvehanede oturduğu sırada yanına 16 yaşlarında bitkin ve halsiz bir genç geldi.
Terzioğlu, sağır ve dilsiz olduğunu öğrendiği engelli gence, çay ısmarladıktan sonra yemek yedirmek için meskenine götürdü.
Meskeninde engelli gence yemek ısmarladıktan sonra elbiselerini de temizleyen Ahmet Terzioğlu, bir mühlet ailesinin gelmesini bekledi.
AİLESİ BULUNAMADI
Bu sırada gazetelere kayıp ilanı da veren Ahmet Terzioğlu, engelli gencin ailesi çıkmaması üzerine nüfus müdürlüğüne götürerek kimlik çıkardı.
Kimsesiz olduğu için Hakkı Öksüzoğlu ismini alan engelli genç, bu tarihten itibaren ailenin bir ferdi oldu.
ÇOCUKLARINA EMANET ETTİ
1999 yılında vefat eden Ahmet Terzioğlu, ölmeden evvel çocuklarına vasiyette bulanarak Hakkı Öksüzoğlu’na ölene kadar bakmaları için emanet etti.
Babalarının vasiyeti üzerine Hakkı Öksüzoğlu’nun bakımını Muammer Terzioğlu üstlendi.
GÖZÜ ÜZERE BAKIYOR
Babasının emanetine gözü üzere bakan Muammer Terzioğlu, Öksüzoğlu’nu öz evlatlarından hiçbir vakit ayırmadı. Muammer Terizoğlu, bakımını üstlendiği Hakkı Öksüzoğlu’nun her türlü gereksinimini karşılamaya çalışıyor.
Konutun bir üyesi olan Hakkı Öksüzoğlu, aile ile birlikte bahçe işleri görüp, hayvanlara bakıyor. Ailenin çocuklarını da kendi çocuğu üzere sahiplenen Hakkı Öksüzoğlu, çocuklarla birlikte oyunlar oynayıp hoşça vakit de geçiriyor.
“EVİMİZE GELELİ 50 YIL OLDU”
Babasının 1999 yılında vefat ettiğini anlatan Muammer Terzioğlu, “Babam vefat etmeden evvel Hakkı’yı bize emanet etti. Hakkı artık bizim ailemizden birisi oldu. Biz Hakkı’ya ölene kadar bakmak zorundayız ve bakacağız da. Konutumuza geleli 50 yıl oldu, çok yıl işlerimizi gördü. Bizimle birlikte yedi içti, sofrasını da ayırmadık. Tıpkı sofrada yemeğimizi paylaştık. Hastalandığı vakit hastaneye götürdük. Kırım Kongo hastalığından ötürü kene ısırmıştı. Devlet hastanesinde 7 gün kaldı. Ateşi çok yüksekti, düşüremeyince tabipler Ankara’ya sevk etti. Ankara Dış Kapı Hastanesinde tedavi gördü. Özel bir odada 23 gün tedavi gördü. Güzelleşince tekrar konutumuzu götürdük. Şu anda bizimle bir arada yaşıyor, artık bizden birisi oldu.” diye konuştu.
“BİZE BİR ŞEY OLURSA ÇOCUKLAR BAKMAYA DEVAM EDECEK”
“Hakkı ile kan bağımız yok lakin can bağımız var” diyen Muammer Terzioğlu, “Şimdi ailesi çıksa da 50 yıldır Hakkı’ya baktık, bakıyoruz. Bizden de birisi oldu. Mümkün değil hiç kimsenin yanına gitmez de, durmaz da esasen ailesi gelse bile ailesini tanımaz, bizi bırakıp ailesine gitmez. Allah nasip ederse olağan ki kimin ne olacağı belirli değil, biz ölürüz, tahminen Hakkı ölür. Lakin bize bir şey olsa bile çocuklarımız Hakkı’ya ölene kadar bakacak. Artık Hakkı bize babamızdan bir emanet. Sonuna kadar bizimle. Hakkı’yı elimizden geldiğince üzmemeye çalışıyoruz. Morali bozuk olduğu vakitler moralini düzeltmeye çalışıyoruz. Alıp bazen kente götürüyoruz.” halinde konuştu.
Ensonhaber
