Liderlik gücünü elinde tutan insanların abartılı bir gurur ve kendine çok inanç duyması; bununla birlikte öbürleri için küçümseme duygusu yaşamasına 2009 yılından itibaren Hubris sendromu denmektedir.
Hubris sendromuna sahip şahıslar ”her şeyin belirleyicisi, karar vericisi, oluşturucusu, en gerçek kararın o kişinin kendisinden çıkabilecek olduğu sanrısı” içindedirler.
Pekala Hubris ne demek? Hubris sendromu belirtileri nelerdir?
HUBRİS SENDROMU NEDİR
Hubris, antik Yunan’da “kibir” manasına gelir. yapılan tanımlamalara nazaran sendrom, öncelikle kişinin gücü tatmaya başlamasıyla ve olayların merkezinde bulunmaktan keyif almasıyla başlar.
Muvaffakiyet ve gücü elinde bulundurma hissinin verdiği hazla devam eder. Vakitle narsizm, gerçeklikten kopuş ve hatta akli dengesizliklere varan düzeylere ulaşabilir.
Bu düzeylere ulaşan sendrom ile artık bağımlılık yapan gücü bırakmak kişi için çok zordur ve kişi bunun olmaması için her yolu denemeye hazır olabilir.
David Owen ve Jonathan Davidson’un 2009 yılında yayımlanan makalesiyle literatüre giren Hubris sendromu, “Abartılı gurur, baskın bir kendine inanç ve kendinden diğerlerini küçümseme duygusu” olarak tanımlanmıştır ve bunun nedeninin narsismin “Aşırı Doz” olmasından kaynaklandığı söz edilmiştir.
HUBRİS SENDROMU BELİRTİLERİ
Hubris sendromu yaşayan önderlerde aşağıdaki belirtiler görünmeye başlar.
- Bulunduğu makamda güç gösterisinde bulunmanın ve zaferler kazanmanın çok kıymetli olduğunu düşünmek.
- Hakkındaki algıyı iyileştirmek için kendisini daima iyi gösterecek durumlarda bulunmaya eğilim, berbat gösterecek durum ve yerlerden kaçınma.
- İmaj ve görünümle ilgili orantısız korku.
- Kolay aksiyonlarından bile imkânsızı başarmış edasıyla ve abartarak bahsetmek, yüceltilmeye gereksinim duyma.
- Kendisiyle ulusu ya da kurumu özdeşleştirmek, kendi bakışı ve çıkarlarıyla ulusun/ kurumunkini özdeşleştirmek.
- Kendisinden üçüncü tekil şahıs zamiriyle ya da “biz” diye kelam etmek.
- Kendi yargılarına çok itimat, birebir vakitte diğerlerinin teklif ve tenkitlerini küçümsemek.
- Her şeyi ferdî olarak başarabileceğine dair mutlak inanç.
- Etrafındaki insanlara ya da halka değil, tarih ve tanrı’ya hesap vereceği inancı.
- İlah ve tarih karşısında haklı bulunacağına dair sarsılmaz inanç.
- Sıklıkla artan bir yalnızlaşmanın eşlik ettiği gerçeklik hissinin kaybı.
- Huzursuzluk, acelecilik, düşünmeden kararlar alma
- Kibirli üslubundan ötürü rasyonel kararlar alamama ve hasebiyle başarısızlık.
Ensonhaber
