Ailesi ile birlikte 3 yaşındayken 1951 yılında Bulgaristan’dan Mersin’e göç eden Ramazan Kara, 15 yaşındayken ayakkabı tamircisinde çırak olarak çalışmaya başladı.
58 yıldır mesleğini aralıksız devam ettiren Kara, gençlerin zanaata olan ilgisizliğinden yakındı.
58 YILDIR AYAKKABI TAMİR EDİYOR
Hayat kıssasını anlatan Kara, “1963’te yanında çalışmaya başladığım ustam yurt dışına gidince iş yerini satın alan diğer bir ustanın yanında çıraklığa devam ettim. Bir müddet yanında çalıştım, o askere gidince dükkanı işletmek bana kaldı. Daha sonra ben de askere gittim. Askerden geldikten sonra kendi dükkanımı açtım. Birinci gün 17,5 lira kazandım. Çalıştırdığım dükkanın yeri kat karşılığı müteahhite verilince diğer yere geçtim. 1995 yılında da buraya geçtim. 26 yıldır burada ayakkabı ve çanta tamiri yapıyorum.” dedi.
“GENÇLERİN SABRI YOK”
Gençlerin zanaata olan ilgisizliğinden yakınan Kara, “Bu meslek sabır isteyen bir meslek. Gençlerimiz sabırlı değil, çabucak köşeyi dönmek peşinde. Bir yere çırak verildiğinde ‘Usta kaç lira haftalık vereceksin?’ diye soruyorlar. Biz haftalık falan görmedik. Ne vakit elden ayaktan düşersem o vakit mesleği bırakırım. Kısıtlama gününde iş yerimi açmayacağım fakat yaylada, bahçemde işime devam edeceğim.” diye konuştu.
“ESKİDEN AYAKKABILAR DAHA SAĞLAM OLURDU”
Geçmişte yapılan ayakkabıların daha sağlam olduğunu belirten Kara şunları söyledi:
“O vakit yapılan ayakkabılar daha sağlam olurdu. Bir usta günde bir çift bir de tek yapabiliyordu. Artık her şey endüstriyel oldu. Günlük 100’er çift yapılıyor.”
Ensonhaber
