Erkeklerde bayanlara nazaran daha sık görülen kolon kanseri, Avrupa’da her iki cinsiyette 3’üncü, dünya genelinde ise bayanlarda göğüs kanserinden sonra 2’nci sıklıkta görülmektedir.
Kolon kanserinin karında huzursuzluk, karın ağrısı, kilo kaybı, halsizlik, yorgunluk, kansızlık, dışkıda kan gözlenmesi, dışkılama alışkanlığında değişiklik üzere belirtiler verebileceğini söz eden Gastroenteroloji Uzmanı Prof. Dr. Levent Demirtürk, bu belirtilerin, kanserin yerleştiği bölgeye nazaran değişiklik gösterebileceğini söyleyerek kolon kanserinin ortaya çıkma nedenleri, teşhis ve tedavi formülleri ile ilgili bilgi verdi.
BESLENME BÜYÜK EHEMMİYET TAŞIYOR
Kolon kanserinde yaş en temel risk faktörütür. 50 yaşından itibaren kalın bağırsak kanserinin görülme sıklığı artmaktadır. Hareketsiz ömür süren, istikrarsız beslenen, alkol, tütün mamülleri tüketen, iltihabi bağırsak hastalığı olan, bağırsağında kanser öncüsü polip bulunan, ailesinde kolon kanseri geçmişi olan ve kendisinde daha evvel tespit edilmiş öbür kanserler bulunan şahıslar risk grubundadır.
İdman olarak haftada en az üç gün, 45 – 60 dakika tempolu yürüyüş epeyce yararlıdır. Kırmızı et tüketimi azaltılmalı, salam, sosis, sucuk üzere işlenmiş et tüketiminden uzak durulmalı, taze zerzevat, meyve, kalsiyum, lif, omega 3, folat, B vitamini de içeren istikrarlı beslenmeye dikkat edilmeli, kömürle direkt temas ederek pişen besinler mümkünse tüketilmemeli, ülkü kilo koruma edilmelidir.
50 YAŞINDAN İTİBAREN KOLONOSKOPİ KURAL
Ailenizde kolon kanseri olmasa bile 50 yaş kolon kanseri için orta risk kümesidir. Bu nedenle 50 yaşından itibaren öteki tarama usullerine nazaran faal olan ve günümüzde aktüel yaklaşım kolonoskopi tetkikinin önerilen müddetlerde yapılması ihmal edilmemeli.
Kolon kanseri, erken evrede teşhis edilmediği takdirde ölümcül seyredebilen hastalıktır. Erken evrede teşhis edilip takip ve tedavi edilen hastalar olağan hayatlarını sürdürebilirler. Kanser tanısı konulan hastalarda tedavi, kanserin bağırsakta yerleştiği yere, tutulan kısmın uzunluğuna, etrafa yahut bir öteki organa yayılıp, yayılmamasına nazaran farklılık gösterir. Bu bağlamda genel olarak tümörlü kısmın yahut bağırsağın bir kısmının alınması yahut radyoterapi, kemoterapi uygulanması gerekebilir.
Tedavi edici cerrahi bahtı olmayan hastalarda ise bağırsak tıkanıklığının önlenmesi hedefiyle, tümörün yeri de uygunsa metalik stent takılması yahut kemoterapi uygulaması esas tedavi uygulamalarıdır.
Ensonhaber
