Içtimaî aradan sürdürdüğüm röportajlarımda bugünkü konuğum Beyhan Budak. Onu, youtube medyaları ile acilen hepimiz tanıyoruz. Ve yakın bir vakitte 2. kitabını yazdı. Psikolog desteğine muhtaçlık duyan fakat bunu sağlayamayan kişilere ulaşmayı hedefliyor ve başarıyor da. Beyhan Bey’e bahis ile merak ettiğim pek çok şey sordum ve samimiyetle yanıtladı. Sanırım bu söyleşi bile mini bir seanstı…
Artık sizi keyifli söyleşimizle baş başa bırakıyorum…
KENDİMİ ESKİYE ORANTIYLA ÇOK DAHA OLGUN HİSSEDİYORUM
– Beyhan Beyefendi merhaba! Bu daima birinci sorum ve cevapları için heyecanlandığımı söylemeliyim. Beyhan Budak kimdir? Ulaşılanın dışında hisleri ve kalemiyle, kendi gözünden kendini nasıl anlatır?
Merhabalar. Ben Klinik Psikolog Beyhan Budak. 35 yaşındayım, Ankara’da yaşıyorum, evliyim ve iki evladım var. Devranımın büyük bir kısmını ofisimde danışanlarımla çalışarak geçiriyorum. Hayatımın büyük kısmı bir oda içerisinde bir kişisi dinleyerek geçiyor üzere görünse de aslında dünyaları gezdiğimi hissediyorum. Zira bir kişisi dinlerken, onun şahsî tarihine şahit olurken o kadar bambaşka algılara, yaşantılara şahit oluyorsunuz ki. Şimdi şaşırmadığım bir gün olmadı dersem mutlaka yalan olmaz.
Kendimi eskiye orantıyla çok daha olgun hissediyorum. Bunda en büyük behre, bir arada birebir yolda yürüdüğüm danışanlarıma ilişkin diyebilirim. Psikoterapi sürecinde, hem siz bir şeyler öğreniyorsunuz hem de karşı tarafa ekte bulunuyorsunuz. Bu inanılmaz geliştirici bir süreç. Bunların haricinde, fotoğraf çekmeyi seven fakat artık buna vakit bulamayan, çok ziyade roman okuyan ve yürümekten hoşlanan birisiyim.
– Bir mütehassıs klinik psikologsunuz. Evet yazmaya ne vakit ve nasıl başlamıştınız? Yazma rutininiz nedir?
Nizamlı bir halde olmasa da, lise yıllarımın başından itibaren ara ara yaşadıklarımı, hikâye denemelerini, okuduğum kitapların ana fikirlerini ve hoşuma giden alıntıları yazdığım bir defterim daima oldu. İleride kitap yazmak konusundaki tek hayalim, Anton Çehov üzere hayatından içinden, kişilerin birinci bakışta dikkatini çekmeyen, sıradan kişilerin enteresan iç dünyalarını anlatabileceğim hikâyeler yazmaktı. Fakat hala bu türlü bir kitap yazmış değilim.
İnternet hayatımıza girdikten sonra, 2000’li yılların başında bir blog açmıştım, ara ara oraya psikoloji ile ilgili gözlemlerimi içeren denemeler yazıyordum. Lakin hiçbir devir bu yazma süreci tertipli olmadı. Sonraki süreçte, üniversite bitti, ben çalışmaya başladım. Hayatımın akışını değiştiren en değerli şey, YouTube’da görüntüler yayınlamam oldu. Birinci başta kimsenin izlemeyeceğini; fakat olur da bir halde psikoloğa gitme imkânı olmayan kişilere denk gelirsem yararlı olabileceğini düşündüğüm medyalar yayınlamaya başladım, ziyadesiyle amatörce. Yayınlan bu medyaların birçok insanın gönlüne temas ettiğini, psikolog yardımı almayan/alamayan kişilerin bu görüntülerden istifade ettiğini görünce hem çok keyifli oldum hem de bu işe daha çok kıymet verdim. Söylenenlerin tersine, insanın kusurlu ve aciz olduğunu, her insanın olumsuz hisler yaşayabileceğini, her hengam olumlu düşünmenin mümkün olmadığını anlatmaya çalıştım, bazen kendimden de örnekler vererek. “Sen her şeyi yaparsın” bakış açısının zıddı olan benim söylemlerim birçok insanın kendisiyle barışmasına yardımcı oldu diyebilirim. Bugün 1 milyon kişinin takip ettiği ve görüntülerin yaklaşık 70 milyon sefer izlendiği bir kanala dönüştü bu kanal.
– Ve medyaların yanında yazmaya da devam ettiniz…
Görüntü izlemek yararlı olsa bile, yazılı bir metnin daha kalıcı olduğunu, görüntülerde anlatamadığım birtakım şeyleri daha iyi anlatabileceğimi düşünüyordum daima. Bundan ötürü birinci kitabım “Kendine Düzgün Davran Şık İnsan”ı yazdım. Birinci kitabımı bir psikoterapi sürecinin birinci seansı üzere düşündüm. Ve artık “Senin Kabahatin Değil-Geçmişin Yüklerinden Kurtulma Rehberi” yayınlandı. Bu kitap da, okuyanların geçmişine yolculuk yapacağımız 2. seans oldu.
– Şimdilerde olağanlaşma sürecinde olsak da, malum çetin bir süreçten geçiyoruz. Pandemi süreci sizin için nasıl geçti/geçiyor?
Şu anda yaşayan birçok insan birinci kere bu çeşitte bir zorlukla karşılaştı. Bir sonraki günümüzün bir evvelki ile birebir olacağını varsayarken birden bütün planlar alt üst oldu ve haneye kapanmak zorunda kaldık. Bu birçok insan için nitekim çok güçlü bir süreç oldu. Ben de bu durumdan birinci başta çok ziyade tedirgin oldum. Zira insan şok anında en bedini hesaplama ve düşünme eğiliminde oluyor. Fakat bu tedirginlik halim, bir iki hafta içinde noktasını kabullenişe bıraktı. Kendi şokumu atlattıktan sonra, bu süreçte zorlanan beşerler için çevre medya hesaplarımda, metinler, görüntüler yayınladım, canlı yayınlar yaptım.
Hanede kaldığımız süreçte, bizler çalışmaya online olarak ağır bir biçimde devam ettik, yerkürenin birçok konumunda yaşayan kişilerle psikoterapi süreçlerimizi online olarak gerçekleştirdik.
Lakin şu an geldiğim noktada ben de bunalmış hissediyorum ve bu durum hayat biçimimizi sorgulamama neden oldu. Apartman daireleri içerisinde uzun müddetli kalmanın tabiatımıza münâsib olmadığını düşünüyorum. Uzun devirdir aklımızda olan bir hobi bahçesini almaya karar verdik. Bir şeyler ekip yetiştirebileceğimiz, toprakla daha çok hengam geçirebileceğimiz bir tarafımız olsun istedik.
BİRÇOK İNSAN SIKINTILARINI ÇÖZMEYE ÇALIŞIRKEN TAHLILI YANLIŞ MAHALDE ARIYOR
– Bizi son kitabınız ‘Senin Cürmün Değil’ buluşturdu. Bu 2. kitabınız. Öncelikle neden bu türlü bir kitap yazmak istediniz, onu sormak istiyorum?
Karşılaştığım vakalarda, kişilerin anlattığı meselelerin büyük bir kısmı şimdiki hengamda makbul. Lakin bu problemleri çözmeye çalıştığımızda görünmez bir duvara çarparız bazen. Her şey çok kolay üzere gelir, bakış açımızı, yanlış seçimlerimizi düzeltmek kolaymış üzere görünür; lakin hiç de göründüğü üzere kolay değildir. Geçmişte yaşadıklarımız, yaşayamadıklarımız şimdiki devrimizin görünmez duvarını oluşturur. Kişi aslında şu anda yaşıyor üzere görünür; ancak aslında geçmişinde çözemediği meselelerin savaşçısıdır. Şu anki meseleleri geçmişinin gölgesidir.
İşte bundan ötürü geçmişte yaşadıklarımızın bizi nasıl etkilediğini anlatmam gerek diye düşündüm. Zira birçok insan dertlerini çözmeye çalışırken tahlili yanlış alanda arıyor, hem devranı boşa gidiyor hem de sonuca ulaşamıyor.
– Kitabınızın isminin devamında şöyle bir açıklama var: Geçmişin Yüklerinden Kurtulma Rehberi! Bu yüklerden büsbütün kurtulmak mümkün mü?
Bizi biz yapan iyisiyle kötüsüyle yaşadıklarımızdır. Burada değişebilecek olanla değişemeyecek olanı şöyle ayırmak isterim: Diyelim ki bir yaramız var vücudumuzda, geçmişten kalan. 1. senaryoda yara her hareketimizde acı veriyor, bu yaradan ötürü yapmak istediklerimizi yapamıyoruz ya da farklı halde davranmak zorunda kalıyoruz. 2. senaryoda ise yaramız tekrar var, gelgelelim görsel olarak var ya da yalnızca üstüne basınca acıyor. Geçmişin yüklerinden kurtulmak 1. senaryoyu 2. senaryoya çevirmektir. Geçmişi silmek mümkün değildir.
– Vakit geçiyor ve dönüşüyoruz. O devir da geçmişe ve yaşananlara bakış açımız değişiyor diye düşünüyorum. Affetmek de bundan sonra mı geliyor?
Yaşadığımız her şey, attığımız her adım bizi değiştiriyor ve dönüştürüyor. Lakin kimi ağır yaşantılar bu akışı bozuyor yahut duraklatıyor. İnsan yaşadığı olumsuz hadise neticesinde çok ziyade adaletsizlik, suçluluk ve öfke duygusu yaşayabiliyor. Bu türlü olunca zihin, bu adaletsizlik hissini tolere etmek için öfke üretiyor ve zihinde bitmeyen bir savaş çıkıyor. Bu savaş yaşanılanların tartısından kurtulmak için. Zihindeki savaş devam ettikçe hayat dışarıdan devam ediyor üzere görünse de aslında kişi, o problemli devirlerin döngüsüne hapsoluyor ve hayat ilerlemiyor. Bu türlü olunca kaybeden kişinin kendisi oluyor. Bundan ötürü affetmek hayati kıymete sahip. Affetmek karşı tarafın sırtını sıvazlayıp iyi ki yaptın bunu demek değil. Zihnindeki savaşı bitirip, hayatın akışına tekrar dönebilmek için affetmekten sair deva yok.
OKURLARIMA KARŞI HIZMETIM, BIRINCI OLARAK FARKINDALIK KAZANDIRMAK
– Yaşanmış örneklere de nokta veriyorsunuz kitapta. Çok ağır şeyler… Bazen bir diğerinin da onu yaşadığını bilmek bize neden iyi geliyor? Yalnızlıktan mı kurtuluyoruz?
Kişiler olumsuz vakalardan etkilenirler; ancak asıl yıkıcılık olumsuz yaşantılarla suçluluk karışınca ortaya çıkar. Birisi tacize uğrar ve ‘Benim hatamdı.’ der. Ya da şöyle yapmasaydım olmazdı diye düşünür. Birisi depresyona girer, ‘Ben güçsüz bir kişim:’ der. Sair kişilerin hikâyelerini okumak, bize yalnız olmadığımızı ve bizim elimizde olmadığını hatırlatır. Bu sebeple rahatlıyoruz.
– Pekala tüm kaderimizi, hayatımızda nasıl bir psikolojiye sahip olacağımızı nasıl bir ailede büyüdüğümüz mü belirliyor?
İçine doğduğumuz aile bugün kim olduğumuz konusunda çok değerli tesirlere sahip; lakin tek başına belirleyici değil. Genetik özelliklerimiz, muhitimizdeki içtimaî destekler, aile dışında neler yaşadığımız da çok tesirli oluyor. Bir bebek yerküreye geldiği vakit, kendini tanımlama bilincine sahip değildir. Ona bakım veren kişinin kendisine yaklaşımı ile kendi kendini tanımlamaya başlar. Ana ve pederi evlat için kendini tanımladığı bir ayna üzeredir. Aynanın imajı sağlıklıysa evladın kişilik gelişimi de sağlıklı olacaktır. Ayna kırıksa imaj de bozuk olacaktır. Lakin burada dikkatimizi çeken bir şey oluyor. Bazen çok berbat bir ailede büyüyen bir evlat, tutunacağı bir kısım ile hayata tutunabiliyor. Bu kısım bazen bir anane, bir babaanne bazen de bir muallim oluyor. O kişinin sağladığı toplumsal destek çok tesirli olabiliyor.
Bir yandan da aile sağlıklı olsa içinde olduğumuz topluluğun bize yaklaşımı da çok tesirli oluyor. Sınıf arkadaşlarımızın bizi dışlaması, bu yaşlarda yaşadığımız travmalar da yetişkinlik devrinde neler yaşayacağımızı belirliyor.
– Bu kitap bir yolculuksa, sizce okurlarınıza karşı vazifeniz ne?
Okurlarıma karşı hizmetim, birinci olarak farkındalık kazandırmak. Geçmişte, şimdi sorumluluk sahibi olmamışken yaşadıkların senin günahın değil. Ayrıyeten birçok insan seninle emsal şeyler yaşıyor ve savaşlarına devam ediyor; savaştan gayrı bir seçenek olmadığını hatırlatmak istiyorum.
– Birinci kitabınız ‘Kendine Güzel Davran Şık İnsan’da da şimdiki ana, alakalara, hadiseleri yorumlama biçimlerine değinmiştiniz. Artık geçmişin yükleri… Bir sonraki hususunuz zahir mi?
Şu anda üzerine çalıştığım iki girişim var: Birincisi üçüncü seans olarak tanımladığım, birinci ikisinin yapısında bir kitap olacak. İkincisi ise ruhsal alt yapısı olan bir roman girişimi. Ancak ne devir biter, ne vakit yayınlanır hiçbir fikrim yok.
– Sizi daima çoksatanlar listesinde görüyoruz. Evet okurlarınızdan geri dönüşler nasıldı?
Birçok okurum, kitabı okurken güya karşılıklı oturuyormuşuz üzere ve benim sesimden okuduklarını söylediler. Bu tam da benim istediğim şeydi, yani bir psikoterapi seansı üzere hissettirmek. 2. kitabım şimdi çıkmış olmasına karşın, üçüncü kitap konusunda çok ziyade istek bildirisi geliyor. Bu çok hoş bir duygu…
Damla Karakuş: Teşekkür ederim.
Beyhan Budak: Teşekkür ederim.
Senin Cürmün Değil – Geçmişin Yüklerinden Kurtulma Rehberi
Beyhan Budak
İnkılâp Kitabevi
S.: 236
Kitabı almak için tıklayınız: kitapyurdu
*
Damla Karakuş
[email protected]
Instagram: biyografivekitap
Ensonhaber
