Çocuklarda parmak emme alışkanlığına dikkat

Parmak/ dudak emme, tırnak yeme, lisan itimi üzere berbat alışkanlıklar sonucunda olağan işlevsel yapı bozularak patolojik bir yapı ortaya çıkar. Parmak emme şiddetli dişsel ve iskeletsel ortopedik sorunlara neden olabilir. Beykent Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Kolu Dr. Öğr. Üyesi Sevecen Hatipoğlu, diş çapraşıklığı ve çene bozukluğuna neden olan sebeplerin genel ve lokal olmak üzere ikiye ayrılabileceğini ve makus alışkanlıkların genel faktörler ortasında yer almakta olduğunu söz ederek, ailelere tekliflerde bulundu.
“ÇENE GELİŞİMİNİ ETKİLEYEBİLİR”
Parmak emen çocuğun dişleri ve çeneleri, parmak emmenin şiddeti ve müddetine nazaran bozulmaya uğradığını söz eden Hatipoğlu, “Hemen çabucak her bebek parmak emmektedir, bebeklikte gördüğümüz parmak emmeyi de bu nedenden ötürü, makus alışkanlık olarak adlandırmamamız gerekmektedir. Parmak emme alışkanlığı bebeklikten itibaren takip edilmeli ve gerektiği vakit müdahale edilmelidir. Üç yaşından sonra devam eden parmak emmeyi patolojik kabul ederiz ve müdahale etmemiz koşuldur. Bu nedenle ortodontik muayenelerin de küçük yaşlarda başlaması gerektiğini ailelere önermekteyiz. Parmak emen çocuğun alt çene gelişimi etkilenebilir, alt dişler geriye gerçek, lisan tarafına eğimlenir; üst dişler ileriye ve üst, dudağa yanlışsız itildiğinden, alt üst dişler ve çeneler ortasında uzaklık oluşur. Parmak dişler ortasında yerleştiğinden, alt üst ön dişler ortasında parmağın girebileceği kadar bir açıklık meydana gelir, damak derinleşir ve daralır. Bazen emilen parmakta da deformasyonlar görülebilir. Emilen parmak öteki eldeki benzeri parmaktan daha dar ve uzun olabileceği üzere, ayrıyeten emilen parmak üzerinde diş izleri de görülebilir. En çok emilen parmak başparmaktır. Fakat işaret parmağı tek başına yahut işaret ile orta parmak birlikte de emilebilir.” bilgisini aktardı.
“ÖNCE ALIŞKANLIK KIRILMALI”
Parmak emme alışkanlığının kırılması tedavi esnasında gerçekleştirilmesi gereken birinci maksat olduğunu belirten Hatipoğlu tedavinin ikinci maksadının ise alışkanlık kırıldıktan sonra yutkunma esnasında, dişler ortasında konumlanan lisanın oradan uzaklaştırılması gerekliliği olduğunu söz ederek, “Alt üst ön dişlerin uzayabilmeli ki açık kapanış düzelsin. Şayet lisan dişler ortasına girmeye devam ederse, parmak emmenin sonucu olarak oluşmuş olan açık kapanış düzelmez ve kalıcı hale gelir. Böylelikle genetik alt yapısı olmayan kazanılmış açık kapanış bozukluğu oluşur. Bu iki tedavi amacına, hareketli yahut sabit alışkanlık kırıcılar ile başarılı bir biçimde ulaşabiliyoruz.” diye konuştu.
Hatipoğlu, hareketli ortodontik tedavi sistemi ve bu sistemin hangi yaş kümesindeki çocuk hastalara uygulanabileceği sıkıntıya ise şöyle karşılık verdi: “Kötü alışkanlıklar, parmak emme, olağandışı yutkunma, lisan itimi üzere faktörlere bağlı olarak gelişebilecek sıkıntıları önlemek, daimi dişlere yer açmak yahut kolay diş kaynaklı bozuklukları düzeltmek gayesiyle çeşitli hareketli aygıtların kullanıldığı tedavi biçimidir. Ortalama 8-11 yaş ortasındaki, karışık dişlenme periyodunda bulunan çocuk hastalara uygulanmaktadır.”
Ensonhaber