Yıl 2013. Dönemin Türkiye İhracatçılar Meclisi Başkanı Mehmet Büyükekşi, ihracatçıların kârlılık için rekabetçi kur istediğini söylüyor ve “İhracatçımız, enflasyona göre dengelenmeyen bir kur ile rekabet edemiyor.
TL bazda tüm girdiler enflasyon oranında artarken, kurların ise yatay seyrettiğini görüyoruz. O yüzden döviz kuru sepetinin 2.10 TL seviyesinin üzerine kalmasını ve sonrasında da kademeli olarak 2.20 TL seviyesine yükselmesi gerektiğine inanıyoruz” diyor. Yıl 2018. Yine rekabetçi kur söylentileri gündemde.
Reuters’ta yer alan bir yoruma göre “Ekonomi yönetiminin TL’nin ‘biraz’ değer kaybına göz yumarak ihracata nefes vermek, iyice coşan tüketici kredilerinin de ithalatı artırmasını engellemek istemesi mümkün, fakat riskli.” Ve aynı yorum şöyle devam ediyor: “Belki de son günlerde dolar/TL 5.93’e yükselirken kamu bankalarının seyirci kalması yeni bir duruşu yansıtıyor. Yalnız, bu anlamda kullanıldıysa, rekabetçi kur TL’nin dolara karşı en az yüzde 5 belki yüzde 10 değer kaybını gerektirir.
Lakin, hükümet dolar/TL’nin 6.00, hatta 6.30’a kadar müdahalesiz yükselmesine izin verebilir mi? Bu durumda enflasyon ve dolarizasyon sorunları ile nasıl başa çıkılır? Biz cevabı bilmiyoruz, ama Albayrak’a göre, bu yıl ekonomide “ince ayar” yılı, herhalde bir planı vardır” görüşleri yer alıyor.
Bugün ise dolar 7.30 seviyelerinde gidip geliyor. Bakan Albayrak ise kurun ihracat için rekabetçi olacağını söylüyor yine. Bu durumda şu soru ortaya çıkıyor. Bu seviye rekabetçiyse 100 milyar dolara yakın döviz neden heba edildi?
Jale Özgentürk/Cumhuriyet
Patronların Dünyası
